Historia parowozowni w Skierniewicach sięga roku 1845, kiedy otwarto pierwszy odcinek Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Lokomotywownię zlokalizowano naprzeciwko ówczesnych peronów tzw. dworca carskiego.
W 1991 roku lokomotywownia – po 146 latach funkcjonowania - przestała pracować. Wówczas Polskie Stowarzyszenie Miłośników Kolei zadbało o stworzenie zbioru historycznego taboru kolejowego.
Zgromadzona kolekcja Parowozowni Skierniewice liczy ponad 100 pojazdów i prezentuje przekrój europejskich konstrukcji taboru kolejowego (parowozy, lokomotywy oraz wagony pasażerskie i towarowe), z 2 połowy XIX w. i 1 połowy XX w. Część taboru jest wciąż sprawna technicznie, jednak większość oczekuje na renowację. Wśród nich znajduje się wiele unikatów europejskiego kolejnictwa.
W Skierniewicach, w bliskiej odległości istniały dwa dworce kolejowe. Starszy tzw. carski zlokalizowano na terenie parku. Powstał w 1845 roku, jego twórcą był Adam Idźkowski. Dworzec, zbudowany w stylu mauretańskim, w styczniu 1945 roku spłonął. Nowy dworzec powstał w niewielkiej odległości od pierwszego – oddany został do użytku w 1875 roku Swoją architekturą nawiązywał do stylu neogotyku.